Τα τελευταία χρόνια,κτηνιατρικό υπερηχογράφημαέχει αναπτυχθεί ραγδαία και έχει γίνει μια απαραίτητη διαγνωστική μέθοδος στη σύγχρονη κλινική ιατρική. Με την εις βάθος έρευνα και την ευρεία εφαρμογή της υπερηχογραφικής διάγνωσης στον τομέα της κτηνιατρικής, ο κοιλιακός υπέρηχος έχει γίνει ένα πολύτιμο βοηθητικό διαγνωστικό μέσο για κοιλιακές παθήσεις σε μικρά ζώα.
1 Γενική τεχνική εξερεύνησης κοιλίας
Η υπερηχογραφική διάγνωση γενικών κοιλιακών παθήσεων αναφέρεται στην υπερηχογραφική διάγνωση ενδοκοιλιακού ελεύθερου υγρού, αγγειακών δομών, ενδοκοιλιακών μαζών, διαφράγματος και κήλης και άλλων σχετικών κοιλιακών παθήσεων. Η υπερηχογραφική διερεύνηση αυτών των κοιλιακών διαταραχών γίνεται σε ύπτια (ραχιαία κατάκλιση) θέση στις περισσότερες περιπτώσεις και μερικές φορές στην αριστερή πλάγια, δεξιά πλάγια ή όρθια θέση. Η κάτω κοιλιακή χώρα κόβεται, εφαρμόζεται παράγοντας σύζευξης και χρησιμοποιείται ένας μετατροπέας 7,5 MHz για γάτες και μικρούς και μεσαίου μεγέθους σκύλους, ενώ ένας μετατροπέας 5,0 MHz χρησιμοποιείται για μεγάλους σκύλους και πρέπει να χρησιμοποιείται ένας μετατροπέας 3,5 MHz ή 2,5 MHz για τη διερεύνηση των βαθύτερων δομών της κοιλιάς σε μεγάλους ή γιγάντιους σκύλους.
2 Τεχνικές υπερηχογραφικής εξερεύνησης ήπατος
Το ενδογαστρικό αέριο αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για τη λήψη εικόνων ήπατος υψηλής ποιότητας. Συνεπώς, θα πρέπει να αποφεύγονται διαγνωστικές μέθοδοι που μπορεί να προκαλέσουν δυσκολία ή αεροφαγία (κατάποση αερίων) πριν από την υπερηχογραφική εξέταση. Το ζώο κρατείται σε ύπτια θέση σε ένα τραπέζι συγκράτησης σε σχήμα "V" πριν από την κοπή της κάτω κοιλίας και την εφαρμογή συνδέσμων. Ένας μετατροπέας 5,0 MHz χρησιμοποιείται για υπερηχογράφημα ήπατος στους περισσότερους σκύλους, 3 MHz σε μεγάλους σκύλους και 7,5 MHz στις γάτες.
Κατά τη διάρκεια της εξέτασης, ο ανιχνευτής τοποθετείται σταθερά κάτω από τη στερνική ραφή και ασκείται απαλή πίεση για την αποβολή του αερίου στο στομάχι μπροστά από τον ανιχνευτή. Εάν εξακολουθεί να είναι δύσκολο να δει κανείς το ήπαρ, το εξεταζόμενο ζώο μπορεί να λάβει όρθια, πρηνή (κοιλιακή θέση) ή πλάγια θέση - για να αλλάξει τη θέση του αερίου στο στομάχι. Οι δύο τελευταίες θέσεις μπορούν να πραγματοποιηθούν με τραπέζι από πλεξιγκλάς (plexiglasstable) με τετράγωνη οπή στη μέση και η σάρωση είναι πιθανότερο να είναι επιτυχής όταν εκτελείται από κάτω, πλησιάζοντας την κοιλιά. Το υγρό από το υπογάστριο τμήμα του στομάχου χρησιμοποιείται ως ακουστικό παράθυρο για να βοηθήσει στην απεικόνιση του ήπατος και το υγρό είναι επίσης χρήσιμο στην απεικόνιση του ήπατος εάν χορηγηθεί στους νεφρούς.
Ολόκληρο το ήπαρ μπορεί να εξερευνηθεί τόσο με διαμήκεις όσο και με εγκάρσιες σαρώσεις και είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι όλα τα μέρη του ήπατος απεικονίζονται κατά την εξερεύνηση και στα δύο ξηρά επίπεδα. Αυτό συνήθως απαιτεί πολλαπλές εξερευνήσεις ολόκληρου του ήπατος, με τη δέσμη να κατευθύνεται ραχιαία και κοιλιακά στο οβελιαίο επίπεδο και στην αριστερή ή δεξιά πλευρά του σώματος στο εγκάρσιο επίπεδο, και συμπληρωματική απεικόνιση της περιφέρειας του ήπατος με μεσοπλεύριες όψεις, εάν είναι απαραίτητο. Μια εγκάρσια σάρωση στον δεξιό πλάγιο 11ο ή 12ο μεσοπλεύριο χώρο είναι ιδιαίτερα σημαντική για την απεικόνιση των κύριων κοιλιακών αγγείων ή του κοινού χοληδόχου πόρου κοντά στην ηπατική πύλη.
3 Τεχνικές υπερήχων για τον σπλήνα
Ο σπλήνας βρίσκεται έξω από την αριστερή περιφερειακή μείζονα καμπυλότητα της κοιλιακής κοιλότητας. Η ακριβής θέση του σπλήνα ποικίλλει, ανάλογα με τον βαθμό γαστρικής διαστολής και το μέγεθος των άλλων κοιλιακών οργάνων, και η ανατομική σχέση μεταξύ της μεθόδου απεικόνισης του σπλήνα και της υπερηχογραφικής εικόνας μπορεί να διευκρινιστεί λεπτομερώς υπό αναισθησία. Η κεφαλή του σπλήνα (ραχιαίος πόλος - ραχιαίο άκρο>) βρίσκεται κάτω από την πλευρική καμάρα, ενώ το σώμα και η ουρά (κοιλιακός πόλος - κοιλιακό άκρο) εκτείνονται κατά μήκος της αριστερής πλευράς του τοιχώματος του σώματος ή κατά μήκος της κάτω κοιλίας. Όταν ο σπλήνας είναι διευρυμένος, μπορεί επίσης να εκτείνεται κατά μήκος της μέσης γραμμής της κάτω κοιλίας ή προς τα πίσω στην περιοχή της ουροδόχου κύστης. Εάν ο σπλήνας δεν μπορεί να εξερευνηθεί από κάτω από το πλάι, η κεφαλή του σημείου μπορεί να εξερευνηθεί στην αριστερή πλευρά στον 11ο ή 12ο μεσοπλεύριο χώρο. Το υπόλοιπο του σπλήνα σαρώνεται σε ένα διαμήκες ή εγκάρσιο σύστημα στο κάτω κοιλιακό τοίχωμα. Λόγω της επιφανειακής θέσης του σπλήνα, η σάρωση με μετατροπέα 7,5 MHz, 10,0 MHz σε σκύλους και γάτες παρέχει εικόνες υψηλής ανάλυσης. Εάν η επιφάνεια του τοιχώματος του σώματος δεν μπορεί να απεικονιστεί πλήρως, η χρήση ενός μπλοκ επένδυσης βοηθά στην τοποθέτηση του σπλήνα μακριά από τον μετατροπέα ενώ η οθόνη είναι κλειστή.
Τα σπληνικά αγγεία αποτελούνται από τη σπληνική αρτηρία και τη σπληνική φλέβα: οι κλάδοι της σπληνικής φλέβας είναι ευδιάκριτοι κοντά στην πύλη του σπλήνα και η σπληνική φλέβα συχνά εκτείνεται σε σημαντική απόσταση μέχρι την πυλαία φλέβα, αλλά μερικές φορές είναι δύσκολο να απεικονιστεί πλήρως λόγω της απόφραξης των εντερικών αερίων. Εάν είναι απαραίτητο, το υπερηχογράφημα Doppler μπορεί να βοηθήσει στον εντοπισμό τους.
4 Υπερηχογράφημα παγκρέατος
Το υπερηχογράφημα παγκρέατος μπορεί να ληφθεί σε ύπτια, πρηνή, πλάγια ή όρθια θέση. Συνήθως, οι ηχητικοί και οπτικοί ελεγκτές σε σκύλους ή γάτες λαμβάνουν ύπτια θέση από την κάτω κοιλιακή χώρα. Ωστόσο, όταν υπάρχει υπερβολική ποσότητα αερίων στον εντερικό αυλό, αλλά και σε αριστερή πλάγια θέση για εξερεύνηση, θα πρέπει να αφαιρείται από την αριστερή πλευρά του τριχώματος 11 ή 12, ώστε να διευκολύνεται η διάδοση του ήχου. Για να αποφευχθεί η επίδραση των εντερικών αερίων, μπορεί να ληφθεί σε πρηνή ή πλάγια ξαπλωμένη θέση για εξερεύνηση. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί με διάτρηση της επιφάνειας του τραπεζιού από πλεξιγκλάς από κάτω για εξερεύνηση. Ένα τραπέζι από πλεξιγκλάς με οπές στην επιφάνεια μπορεί να χρησιμοποιηθεί για εξερεύνηση από κάτω. Η ανίχνευση από κάτω διευκολύνει την ανοδική κίνηση των εντερικών αερίων. Η εξερεύνηση του παγκρέατος σε σκύλους μπορεί να πραγματοποιηθεί με μετατροπέα 3,0MHz ή 7,5MHz, αλλά οι μεγάλοι σκύλοι χρειάζονται μετατροπέα 3,0MHz και οι γάτες χρειάζονται μετατροπέα 7,5-10,0MHz. Εάν είναι δύσκολο να απεικονιστεί το εγγύς πεδίο στη δεξιά πλευρά του σώματος, η χρήση ενός μπλοκ απορρόφησης κραδασμών μπορεί να είναι χρήσιμη, ειδικά στις γάτες, και στην ιατρική, η πλήρωση του στομάχου με νερό ή φυσιολογικό ορό μπορεί να παρέχει ένα καλό ακουστικό παράθυρο για το πάγκρεας, το οποίο χρησιμοποιείται επίσης για τη διάγνωση του στομάχου και του δέρματος στα ζώα. Ωστόσο, αυτή η τεχνική δεν είναι παγκοσμίως αναγνωρισμένη στα ζώα επειδή μπορεί να προκαλέσει εμετό, να εισαγάγει αέρια και να προκαλέσει πρόσθετη απελευθέρωση παγκρεατικών ενζύμων. Προκαταρκτικές μελέτες έχουν επίσης καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η ενδογαστρική ενστάλαξη υγρού σε υγιείς σκύλους δεν παρέχει ένα σημαντικό ακουστικό παράθυρο για υπερηχογραφική εξερεύνηση του παγκρέατος και ότι ο διαγνωστικός ασκίτης μπορεί επίσης να βελτιώσει την παγκρεατική απεικόνιση όταν άλλες μη επεμβατικές μέθοδοι αποτυγχάνουν, αλλά αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί συστηματικά στην κλινική πράξη και ότι μια υπερχείλιση θερμού διαλύματος Ringer που περιέχει χλωριούχο νάτριο ή γαλακτικό (περίπου 60 mL/kg) μπορεί να χορηγηθεί στην οπίσθια περιτοναϊκή κοιλότητα ή στον δεξιό ομφαλό. Η επιλογή του χορηγούμενου υγρού καθορίζεται από την ηλεκτρολυτική διαταραχή που υπάρχει στο προσβεβλημένο ζώο. Ασθένειες με μειωμένη ρύθμιση των εξωκυττάριων υγρών, όπως η προοδευτική κίρρωση, η συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια, η ολιγουρική νεφρική ανεπάρκεια και η σοβαρή αιμοσφαιρινοπενία, αντενδείκνυνται για τη χρήση ασκίτη ως υποβοηθητική για την υπερηχογραφική εξερεύνηση.
Ώρα δημοσίευσης: 12 Δεκεμβρίου 2023